Kalaimaan neerodaiyai

கலைமான் நீரோடையை ஆர்வமாய் 
நாடுதல் போல்
இறைவா என் நெஞ்சம் மறவாது - உன்னை 
ஏங்கியே நாடி வருகின்றது

உயிருள்ள இறைவனில் தாகம் கொண்டலைந்தது 
இறைவா உன்னை என்று நான் காண்பேன் 
கண்ணீரே எந்தன் உணவானது 

மக்களின் கூட்டத்தோடு விழாவில் கலந்தேனே 
அக்களிப்போடு இவற்றை நான் நினைக்க 
என் உள்ளம் பாகாய் வடிகின்றது

kalaimaan neerodaiyai aarvamaay
naaduthal pol
iraivaa en nenjam maravaathu - unnai
aengiyae naadi varugindrathu

uyirulla iraivanil thaagam kondalainthathu
iraivaa unnai endru naan kaanben 
kanneerae enthan unavaanathu

makkalin koottathodu vizhaavil kalanthaene
akkalippodu ivatrai naan ninaikka
en ullam paakaay vadikindrathu